Zaman mefhumu yıkık, sınır yoktur mekânda,
Ufukları aşıyor Burak hızla, bir anda.
      Ve sırlar alemine varıyor son peygamber,
      Orada gelecek var ve de geçmişten haber.
Oradan gelen müjde; "kurtulur şirk koşmayan,
Günahın batağında inat edip coşmayan."
      Mi'rac hak, ona yalnız küfre düşen inanmaz,
      Mi'rac'la farz kılındı, günde beş vakit namaz.
O namaz, o namaz ki; müminin mi'racıdır,
O bir kulluk görevi ve başların tacıdır.
      Katetti Peygamber, bir anda bin yıllık yolu,
      Mi'rac nurlu hakikat, müjde ve ümit dolu.
İnanmadı müşrikler, bu mübarek olaya,
Hatta almaya kalktı bazıları alaya.
      Halbuki farkı yoktu şimşek ile Burak'ın,
      Kaldı ki; Hak emriyle olurdu uzak yakın.
Mi'rac mümin olanın imanına şevk kattı,
İnanmayanlar ise toptan batağa battı.
      Zamanda ölçü yoktu, o gün öyle bir gündü,
      Mi'racta da Peygamber ümmetini düşündü.
Mi'rac; evet ilk anda zor kavranan olaydır,
Ama Hakkı bilenin inanması kolaydır.

                                           A.Mahir PEKŞEN

DEVAM EDECEK