İslamiyetin emir ve yasaklarından birini bile hafife almak, Kur'an-ı Kerim ile meleklerle, peygamberlerle alay etmek küfürdür. Küfre sebep olan bir şeyi yapan dinden çıkmış olur. Küfre düşen hemen tevbe etmeli, imanını tazelemelidir. Küfre düşüren hallerden bazıları şunlardır:
       * Din bilgilerine inanmamak, bunları ve din alimlerini, din kitaplarını aşağılamak,
       * Din bilgileri için; "Bu bilgiler neye yarar? Kime ne fayda vermiştir? Bize lazım olan şey paradır." gibi sözler söylemek.
       * "Allah'ın buna gücü yetmez" demek.
       * Birisi için "Onun hakkından Allah bile gelemez, ben nasıl geleyim" demek.
       * "Allah bizi unuttu" demek.
       * Cenab-ı Hakka "Allah baba" demek.
       * Herhangi bir şey için "Allah'ın işi kalmadı da bunun gibi şeyler mi yaratıyor" demek.
       * Harama helal, helale haram demek.
       * Allahü Tealâya mekân izafe etmek "Allah yukarıdadır, göktedir" demek.
       * "Allah bie zulüm ediyor" demek.
       * Bir kimse "Allah falan kuluna şu kadar zenginlik veriyor, bana ise, az veriyor. Böyle adalet olur mu?" demek.
       * Zenginin işinin rast gittiğini görünce, "Allah da zenginlerden yana" demek.
       * Bir kimseye "Seni görmek bana can alıcıyı görmek gibidir." demek.
       * Büyük ve küçük günah işleyen birine "Tevbe et" denildiğinde "Ne yaptım ki, tevbe edeyim" demek.
       * Kötü insanları görünce "Bunlar zebani gibi insan" demek.
       * "Falan kimse peygamber olsaydı inanmazdım" demek.
       * Bir kimseye "Allah bana Cenneti verirse, sensiz istemem" demek.
       * Dinen mübarek olan bir şeye "Dine, imana, kitablara, peygamberlere, mezhebe, Kâbe'ye" sövmek.
       * Kur'an-ı Kerim'in bir ayetine bile olsa inanmamak veya şüphe etmek.
       * Kur'an-ı Kerim'i, mevlidi ve ilahileri çalgı ile okumak,
       * "İslamiyet bu asra uygun değildir" demek.
       * Dinimizce öğrenilmesi farz olan bilgileri öğrenmemek, öğrenmeye lüzum görmemek.
       * Sihrin (büyünün) muhakkak te'sie edeceğine inanmak.
       * Tenasüha, yani ölen insanın ruhunun başka birine, çocuğa geçtiğine inanmak.
       * Zalim birine "Adil" demek.
       * Haram işleyen birine "Güzel yaptın" demek.
       * "Mü'minin ağzının içine ..." diyerek sövmek. 
       * Yabancı kadına şehvetle bakıp; "Güzele bakmak sevaptır" demek.
       * Şarabın azına; "Az içersen günah olmaz" demek.
       * Güzel bir bebek görünce "Allah bu çocuğu özenip, bezenip yaratmış" demek.
       * Kötülemek için "Falanca Cennete girse, ben girmem" demek.
       * "Kâfir olmak hırsızlıktan, yalancılıktan, hainlikten iyidir" veya "Hıristiyan olmak, komünist olmaktan iyidir" demek.
       * "Allah bize gökten bakıyor" demek.
       * Kabirdeki ve kıyametteki azablara "Akla, fenne uygun değildir" demek.
       * "Namaz kılsam da kılmasam da ne fark eder" demek.
       * "Helal bana iyilik getirmiyor" demek.
       * Allah'ın Rahmetinden ümidini kesmek ve gazabından emin olmak.
       * Müslümanlara kâfir demek.
       * "Bu işte ilâhi şuuru görüyoruz", "Allah ne kadar da mükemmel düşünmüş", "Allah çok akıllıdır" demek.
       * Allah Teâlâ için, "Düşünerek" veya "Hesap ederek" yahut "Planlayarak yarattı" demek.

       Müslüman olan bir kimse, bunlar veya bunlara benzer küfre sebep olan bir şey yaparak kâfir olursa, yani dinden çıkarsa, önceki ibadetleri yok olur. İmanın gitmesine sebep olan şeyden tevbe etmedikçe Kelime-i Şehadet söylemekle müslüman olmaz.

DEVAM EDECEK