İSTİKLAL MARŞI
-Kahraman Ordumuza-
Korkma! Sönmez bu şafaklarda
yüzen alsancak;
Sönmeden yurdumun üstünde en
son ocak.
O benim mileetimin yıldızıdır,
parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir
ancak!
Çatma, kurban olayım çehreni
ey nazlı hilal,
Kahraman ırkıma bir gül... Ne
bu şiddet bu celal?
Sana olmaz dökülen kanlarımız
sonra helal;
Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin
istiklal.
Ben ezelden beridir hür yaşadım,
hür yaşarım.
Hangi çılgın, bana zincir vuracakmış?
Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim: bendimi
çiğner, aşarım;
Yırtarım dağları; enginlere
sığmam taşarım.
Garb'ın afakını sarmışsa çelik
zırhlı duvar;
Benim iman dolu göğsüm gibi
serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle
bir imanı boğar,
"Medeniyyet!" dediğin tek dişi
kalmış canavar?
Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma
sakın;
Siper et gövdeni, dursun bu
hayasızca akın.
Doğacaktır sana va'dettiği günler
Hakk'ın...
Kim bilir, belki yarın... belki
yarından da yakın.
Bastığın yerleri "toprak!" diyerek
geçme tanı!
Düşün altındaki binlerce kefensiz
yatanı.
Sen şehid oğlusun, incitme,
yazıktır, atanı:
Verme, dünyaları alsan da bu
cennet vatanı.
Kim bu cennet vatanın uğruna
olmaz ki feda?
Şüheda fışkıracak toprağı sıksan,
şüheda!
Canı, cananı, bütün varımı alsın
da Huda,
Etmesin tek vatanımdan beni
dünyada cüda
Ruhumun senden, İlahi, şudur
ancak emeli:
Değmesin ma'bedimin göğsüne
na-mahrem eli;
Bu ezanlar - ki şehadetleri
dinin temeli -
Ebedi yurdumun üstünde benim
inlemeli.
O zaman vecd ile bin secde -
varsa - taşım;
Her cerihamdan, ilahi, boşanıp
kanlı yaşım,
Fışkırır ruh-u mücerred gibi
yerden na'şım!
O zaman yükselerek Arş'a değer,
belki, başım.
Dalgalan sen de şafaklar gibi
ey şanlı hilal!
Olsun artık dökülen kanlarımın
hepsi helal.
Ebediyyen sana yok, ırkıma yok
izmihlal:
Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın
hürriyet;
Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin
İstiklal.
Mehmet Akif ERSOY
(Allah (cc) Rahmet Eylesin... AMİN)
|